trug

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Danska[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av trug  Singular Plural
neutrum Obestämd Bestämd Obestämd Bestämd
Nominativ trug truget trug trugene
Genitiv trugs trugets trugs trugenes

trug n

  1. tråg
    Sammansättningar: dejtrug, fodertrug, stentrug, vandtrug, ædetrug

Tyska[redigera]

Verb[redigera]

trug

  1. böjningsform av tragen