vorgaukeln

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Tyska[redigera]

Verb[redigera]

Konjugation för vorgaukeln 

Hjälpverb: haben

Infinitiv vorgaukeln
Presensparticip vorgaukelend
Perfektparticip vorgegaukelt
Indikativ 1:a pers. 2:a pers. 3:e pers.
Presens Singular ich gaukle, gaukel, gaukele vor du gaukelst vor er, sie, es gaukelt vor
Plural wir gaukeln vor ihr gaukelt vor sie gaukeln vor
Preteritum Singular ich gaukelte vor du gaukeltest vor er, sie, es gaukelte vor
Plural wir gaukelten vor ihr gaukeltet vor sie gaukelten vor
Imperativ
Singular - gaukle !, gaukel !, gaukele vor! -
Plural - gaukelt vor! gaukeln Sie vor!
Konjunktiv I
Presens Singular ich gaukele vor du gaukelest vor er, sie, es gaukele vor
Plural wir gaukeln vor ihr gaukelet vor sie gaukeln vor
Konjunktiv II
Preteritum Singular ich gaukelte vor du gaukeltest vor er, sie, es gaukelte vor
Plural wir gaukelten vor ihr gaukeltet vor sie gaukelten vor

vorgaukeln

  1. förespegla