wrongdoing

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Engelska[redigera]

Substantiv[redigera]

wrongdoing

  • uttal: (Storbritannien) ˈɹɒŋˌduː.ɪŋ, (USA) ˈɹɑːŋˌduː.ɪŋ
  1. missgärning, orätt
    Etymologi: Belagt sedan sent 1400-tal.[1]

Källor[redigera]

  1. Online Etymology Dictionary: "wrongdoing", läst 2024-01-07