Erkrankter

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Tyska[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av Erkrankter 
Stark böjning - (utan artikel)
maskulinum Singular Plural
Nominativ Erkrankter Erkrankte
Genitiv Erkrankten Erkrankter
Dativ Erkranktem Erkrankten
Ackusativ Erkrankten Erkrankte
Svag böjning - (med bestämd artikel)
Singular Plural
Nominativ der Erkrankte die Erkrankten
Genitiv des Erkrankten der Erkrankten
Dativ dem Erkrankten den Erkrankten
Ackusativ den Erkrankten die Erkrankten
Blandad böjning - (med nyckelord ein, kein osv.)
Singular Plural
Nominativ ein Erkrankter keine Erkrankten
Genitiv eines Erkrankten keiner Erkrankten
Dativ einem Erkrankten keinem Erkrankten
Ackusativ einen Erkrankten keine Erkrankten

Erkrankter m

  1. insjuknad (av manskön)
    Grammatik: substantivering av perfektparticip av erkranken
    Besläktade ord: erkranken, Erkrankte, Erkrankung
  2. böjningsform av Erkrankte