Sonderling

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Tyska[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av Sonderling 
maskulinum Singular Plural
Nominativ der Sonderling die Sonderlinge
Genitiv des Sonderlings, Sonderlinges der Sonderlinge
Dativ dem Sonderling den Sonderlingen
Ackusativ den Sonderling die Sonderlinge

Sonderling m

  1. särling
  2. enstöring
    Synonymer: Eigenbrötler