Wegfall

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Tyska[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av Wegfall 
maskulinum Oräknebart
Nominativ der Wegfall
Genitiv des Wegfalls, Wegfalles
Dativ dem Wegfall, Wegfalle
Ackusativ den Wegfall

Wegfall m

  1. bortfall