boycott

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Engelska

[redigera]

Substantiv

[redigera]
Böjningar av boycott  Singular Plural
Nominativ boycott boycotts
Genitiv boycott's boycotts'

boycott

  • uttal: (Storbritannien) ˈbɔɪ.kɒt
  • uttal: (USA) ˈbɔɪ.kɑːt
  1. bojkott

Verb

[redigera]
Böjningar av boycott  Singular Plural
1-2:a pers. 3:e pers.
Presens boycott boycotts boycott
Preteritum boycotted
Perfektparticip boycotted
Presensparticip boycotting, vard. boycottin'

boycott

  1. bojkotta
    Etymologi: Döpt efter den illa omtyckte landägaren Charles Boycott.[1]

Franska

[redigera]

Substantiv

[redigera]
Böjningar av boycott  Singular Plural
Maskulinum boycott boycotts

boycott m

  1. bojkott
    Etymologi: Av engelska boycott.

Källor

[redigera]
  1. Online Etymology Dictionary: "boycott", läst 2023-07-29