knarrighet

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Svenska[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av knarrighet  Oräknebart
utrum Obestämd Bestämd
Nominativ knarrighet knarrigheten
Genitiv knarrighets knarrighetens

knarrighet u

  1. det att vara knarrig
    Se även tesaurus: Nyck, Stränghet, Missbelåtenhet, Tungsinthet, Ohövlighet, Retlighet