sigr

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Fornnordiska[redigera]

Substantiv[redigera]

sigr m

  1. seger
    hafa sigr, fá sigr, vinna sigr
    vinna
    bera sigr af einhverjum, vega, vinna, fá sigr á einhverjum
    besegra någon
    auðna mun ráða sigri
    ödet avgör segraren
    Magnús konungr réð þá sigri miklum
    sedan kung Magnus vunnit en stor seger
Indragna rader ovanför strecket gäller en särskild definition. Eventuella rader närmast nedan kan gälla en eller flera av definitionerna ovan.
Besläktade ord: sigra, sigrari
Sammansättningar: sigrauðigr, sigrbákn, sigrblástr, sigrblómi, sigrblót, sigrbyrr, sigrfórn, sigrfǫr, sigrgjald, sigrgjǫf, sigrgoð, sigrlauss, sigrleysi, sigrlúðr, sigrmark, sigrmál, sigrmerki, sigrminning, sigróp, sigrsamligr, sigrstrangligr, sigrsæla, sigrsæld, sigrsæli, sigrsæll, sigrúnar, sigrvegari, sigrvegning, sigrverk, sigrvænligr, sigrþjóð, sigrǫr, sigtívar