singular

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Se även singulär.

Svenska[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av singular  Singular Plural
neutrum Obestämd Bestämd Obestämd Bestämd
Nominativ singular singularet singular singularen
Genitiv singulars singularets singulars singularens

singular

  • uttal: 'sing,gula:rˈsɪŋˌgɵlɑːr
  1. (grammatik) ental
    Krona är singular av kronor.
    Varianter: singularis
    Antonymer: plural
    Se även: singularform

Översättningar[redigera]

Adjektiv[redigera]

Böjningar av singular  Positiv
Attributivt
Obestämd
singular
Utrum singular
Neutrum singulart
Bestämd
singular
Maskulinum singulare
Alla singulara
Plural singulara
  Predikativt
Singular Utrum singular
Neutrum singulart
Plural singulara
Kompareras inte.
Adverbavledning (singulart)?

singular

  1. (grammatik) som har entalsform, som står i singular
    Antonymer: plural
  2. singuljär, enskild, individuell

Översättningar[redigera]

Engelska[redigera]

Adjektiv[redigera]

singular

  1. (matematik, fysik) singulär
    Besläktade ord: singularity

Substantiv[redigera]

singular

  1. (grammatik) singular

Portugisiska[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av singular  Singular Plural
Maskulinum singular singulares

singular m

  1. singular

Spanska[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av singular  Singular Plural
Maskulinum singular singulares

singular m

  1. singular