ør

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Se även or, ǫr, ór, òr och ör.

Bokmål[redigera]

Adjektiv[redigera]

ør

  1. yr, vimsig, förvirrad
    Sammansättningar: ørliten

Substantiv[redigera]

Böjningar av ør  Singular Plural
maskulinum & femininum Obestämd Bestämd Obestämd Bestämd
Nominativ ør øra, øren ører ørene
Genitiv ørs øras, ørens ørers ørenes

ør mf

  1. sandbank, grusbank, ör
    Varianter: øyr

Danska[redigera]

Adjektiv[redigera]

ør

  1. yr
    Synonymer: omtåget, fortumlet, bims, rundtosset

Substantiv[redigera]

Böjningar av ør  Singular Plural
utrum Obestämd Bestämd Obestämd Bestämd
Nominativ ør øren ører ørerne
Genitiv ørs ørens ørers ørernes

ør u

  1. (ålderdomligt) ör; grus, grusbank

Nynorska[redigera]

Adjektiv[redigera]

ør

  1. yr, vimsig
    Sammansättningar: ørliten
  2. galen