гриф

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Ryska[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av гриф 1,2 (m) Singular Plural
Nominativ гри́ф гри́фы
Genitiv гри́фа гри́фов
Dativ гри́фу гри́фам
Ackusativ гри́фа гри́фов
Instrumentalis гри́фом гри́фами
Lokativ гри́фе гри́фах
Böjningar av гриф 3,4 (m) Singular Plural
Nominativ гри́ф гри́фы
Genitiv гри́фа гри́фов
Dativ гри́фу гри́фам
Ackusativ гри́ф гри́фы
Instrumentalis гри́фом гри́фами
Lokativ гри́фе гри́фах

гриф m

  1. (fåglar) gam
  2. (mytologi) grip
    Synonymer: грифо́н
    Etymologi: Från klassisk grekiska γρύψ (grip).
  3. (musikinstrument) greppbräda/greppbräde
    Etymologi: Från tyska Griff (grepp).
  4. (kontor) myndighets stämpel (som sigill eller signatur under dokument)
    Etymologi: Från franska griffe (signatur, kråkfot).
    Besläktade ord: грифо́ванный, загрифованный

Ukrainska[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av гри́ф 1,2 Singular Plural
Nominativ гри́ф гри́фи
Genitiv гри́фа гри́фів
Dativ гри́фові, гри́фу гри́фам
Ackusativ гри́фа гри́фів
Instrumentalis гри́фом гри́фами
Lokativ гри́фі, гри́фові гри́фах
Vokativ гри́фе гри́фи
Böjningar av гри́ф 3,4 Singular Plural
Nominativ гри́ф гри́фи
Genitiv гри́фа гри́фів
Dativ гри́фові, гри́фу гри́фам
Ackusativ гри́ф гри́фи
Instrumentalis гри́фом гри́фами
Lokativ гри́фі гри́фах
Vokativ гри́фе гри́фи

гриф m

  1. (fåglar) gam
  2. (mytologi) grip
    Etymologi: Från klassisk grekiska γρύψ (grip).
  3. (musikinstrument) greppbräda/greppbräde
    Etymologi: Från tyska Griff (grepp).
  4. (kontor) myndighets stämpel (som sigill eller signatur under dokument)
    Etymologi: Från franska griffe (signatur, kråkfot).