Blinder

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Tyska[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av Blinder 
Stark böjning - (utan artikel)
maskulinum Singular Plural
Nominativ Blinder Blinde
Genitiv Blinden Blinder
Dativ Blindem Blinden
Ackusativ Blinden Blinde
Svag böjning - (med bestämd artikel)
Singular Plural
Nominativ der Blinde die Blinden
Genitiv des Blinden der Blinden
Dativ dem Blinden den Blinden
Ackusativ den Blinden die Blinden
Blandad böjning - (med nyckelord ein, kein osv.)
Singular Plural
Nominativ ein Blinder keine Blinden
Genitiv eines Blinden keiner Blinden
Dativ einem Blinden keinem Blinden
Ackusativ einen Blinden keine Blinden

Blinder m

  1. blind; blind man
    Besläktade ord: Blinde
    Sammansättningar: Blindenhund, Blindenschrift