intransitivt verb

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök

Svenska[redigera]

Substantiv[redigera]

intransitivt verb

  1. (lingvistik) verb som inte kan ha direkt objekt (t.ex. sitta)
    Antonymer: transitivt verb

Översättningar[redigera]