Hoppa till innehållet

skur

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.

Svenska

[redigera]

Substantiv

[redigera]
Böjningar av skur  Singular Plural
utrum Obestämd Bestämd Obestämd Bestämd
Nominativ skur skuren skurar skurarna
Genitiv skurs skurens skurars skurarnas

skur

  1. plötsligt, kortvarigt regn
    Synonymer: regnskur
    Sammansättningar: hagelskur
    Påskaftonen inleds med varierande stackmoln och någon enstaka skur.
    Fraser: (konkreta) spridda skurar
    Fraser: (idiom) i ur och skur
  2. (bildligt) stor mängd, svärm
    En av skorstenarna tippade över och slog i vattnet med en skur av gnistor och en smäll.
    Vanliga konstruktioner: skur av ngra
    Fraser: (konkreta) skur av pilar/frågor

Översättningar

[redigera]

Bokmål

[redigera]

Substantiv

[redigera]
Böjningar av skur 1, 2 Singular Plural
maskulinum & femininum Obestämd Bestämd Obestämd Bestämd
Nominativ skur skura, skuren skurer skurene
Genitiv skurs skuras, skurens skurers skurenes
Böjningar av skur 3–5 Singular Plural
maskulinum Obestämd Bestämd Obestämd Bestämd
Nominativ skur skuren skurer skurene
Genitiv skurs skurens skurers skurenes
Böjningar av skur 6 Singular Plural
neutrum Obestämd Bestämd Obestämd Bestämd
Nominativ skur skuret skur skura, skurene
Genitiv skurs skurets skurs skuras, skurenes

skur mf [1, 2], m [3–5], n [6]

  1. skur (plötsligt, kortvarigt regn)
  2. skur (stor mängd, svärm)
  3. (jordbruk) skördetid, skörd
    Varianter: skurd
    Synonymer: skuronn
  4. sågning (av timmer till brädor)
  5. (vapen) sikte, siktskåra, skåra
    Antonymer: korn
  6. kur, skjul

Danska

[redigera]

Substantiv

[redigera]
Böjningar av skur  Singular Plural
neutrum Obestämd Bestämd Obestämd Bestämd
Nominativ skur skuret skure skurne
Genitiv skurs skurets skures skurnes

skur n

  1. bod, skjul