vokativ

Definition från Wiktionary, den fria ordlistan.
Hoppa till navigering Hoppa till sök
Wikipedia har en artikel om:
vokativ

Svenska[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av vokativ  Singular Plural
utrum Obestämd Bestämd Obestämd Bestämd
Nominativ vokativ vokativen vokativer vokativerna
Genitiv vokativs vokativens vokativers vokativernas

vokativ

  1. (lingvistik) kasus som används vid tilltal i bland andra slaviska språk och latin
    I följande mening står Jesu i vokativ: "O, Herre Jesu, hör min bön"

Översättningar[redigera]

Adjektiv[redigera]

Böjningar av vokativ  Positiv
Attributivt
Obestämd
singular
Utrum vokativ
Neutrum vokativt
Bestämd
singular
Maskulinum
Alla vokativa
Plural vokativa
  Predikativt
Singular Utrum vokativ
Neutrum vokativt
Plural vokativa
Kompareras inte.
Adverbavledning (vokativt)?

vokativ

  1. (lingvistik) som har att göra med eller som liknar vokativ
    Synonymer: vokativisk

Översättningar[redigera]

Bosniska[redigera]

Substantiv[redigera]

Böjningar av vokativ  Singular Plural
Nominativ vokativ vokativi
Genitiv vokativa vokativa
Dativ vokativu vokativima
Ackusativ vokativ vokative
Vokativ vokative vokativi
Lokativ vokativu vokativima
Instrumental vokativom vokativima

vokativ m

  1. (lingvistik) vokativ
    Hyperonymer: padež
    Kohyponymer: ablativ, akuzativ, dativ, genitiv, instrumental, lokativ, nominativ

Litteratur[redigera]